Long time ago

Hoi lieve mensen!
Ik heb jullie te lang laten wachten op een nieuw verhaaltje! De laatste keer was op 9 januari en inmiddels zijn we alweer een maand verder. Hoog tijd dus! Ten eerste; gefeliciteerd lieve Marieke!

Vrijdag 18 februari zou eindelijk ons lieve gezinnetje weer herenigd worden. Nee, niet in Nederland, maar in Oostenrijk. Wat zeg ik, in Duitsland zelfs! We gingen een weekje naar de sneeuw in Obertauern. Net zoals vorig jaar gingen we samen met Kees, Eline, Joost, Vera en Sanne. Met Air Berlin vloog ik van Sevilla naar Palma de Mallorca waar ik vervolgens 2 uur moest wachten voordat mijn tweede vliegtuig vertrok van naar München. Ik had op internet mijn eigen plaats kunnen kiezen en ik vond 22F wel een mooie; bij ’t raam zodat ik misschien een tukkie kon doen. Mijn eerste vlucht was geweldig; ik had een hele rij voor mij alleen! De tweede vlucht zat ’t vliegtuig stampvol, maar 22F bleek toch weer een geluksplekje te zijn.. De enige lege plek was naast mij! Weer lekker met m’n benen op de stoel kunnen zitten en weer een klein tukkie gedaan! Toen ik was geland hoefde ik niet te wachten op bagage want ik had alleen handbagage mee. Paps in de armen gevlogen en toen samen naar het hotel gereden waar we 1 nachtje zouden slapen. Iedereen lag al in bed maar ze waren natuurlijk op van de zenuwen om mij te zien! Ik sliep met Marlous in een 2-persoonsbed en ben bovenop haar gesprongen. Heel gezellie! Mama lekker geknuffeld en Pieter overgeslagen.. Nu vragen jullie je vast af waarom? Hij ging namelijk de eerste paar dagen met een skireis van school mee en de rest van de week met ons! Super leuke week gehad, lekker gesnowboard, uit eten geweest en de laatste nacht was natuurlijk helemaal top in MONKEYS HAEAVEN =p. Zaterdag 26 januari kwam ik weer aan in Sevilla en de dinsdag daarna kwam mijn lieve vriendinnetje Esther hier. De dagen vlogen om en we hebben lekker weer gehad! De grootste grap van de week was ‘even tapas eten op het terras achter de kathedraal’. Hoe dom; je moet natuurlijk nooit achter een toeristenplek gaan eten! Wij bestelden een bord met gamba’s, paprika en ui. Het was 16 euro dus verwachtten wij een onwijs spectaculaire tapa.. NOT. Komt er een bord met gefrituurde groene en rode paprika, ui en 5 mini gamba’s aan.. Ik nam een colaatje en Es een wijntje. Ach, het was best te eten.. maar echt niet overheerlijk. Toen we om de rekening vroegen zagen we dat mijn mini cola DRIE EURO VIJFTIG kostte en Es haar wijntje ook rond de 4 euro. Verder kwam er nog ontzettend veel procent ‘terraskosten’ bij en in totaal betaalden wij voor dit simpele bord eten, 1 mini cola en een (erg lekker) wijntje DERTIG EURO! Ach, we hebben er weer van geleerd, of niet dan Es? Verder hebben we bij Plaza de Espana in het zonnetje gezeten met de lekkere broodjes van 100 montaditos, veel tapas gegeten, veel gelopen, churros gegeten en nog een keer om 11 uur uit eten geweest in een Italiaans restaurant. In dit restaurant was een ober (jaar of 22?) een beetje aangeschoten en die zat de hele tijd naar ons te glimlachen en hij gaf ons steeds maar weer soepstengels en uiteindelijk kregen we zelfs zijn nummer (die ik overigens gelijk in de volgende bar heb ‘vergeten’ oftewel heb laten liggen). Ook hebben we nog heeeel heeeeel lang met ons lieve vriendinnetje Nas geskyped en het voelde alsof we even gezellig met z’n drieen bij elkaar waren! Voordat we naar Buddha bar gingen, belanden we in het kroegje waar ook toba turbo werkt. Het was helemaal leeg en uiteindelijk hebben wij achter de bar muziek uitgezocht en kwam er nog een hele vieze vent aan de bar hangen die de hele tijd zat te gluren. Toen het wat voller werd kwam hij zelfs naast Esther zitten. Uiteindelijk probeerden wij steeds verder weg te schuiven op de bank maar op de een of andere manier bleef hij nog steeds even dichtbij. Toen maakte hij FINALLY zijn ‘move’; hij wees op z’n horloge met een vragend hoofd. Hoelaat het was? NO SE zeiden we en we stonden op en gingen er vandoor! Gets.
Toen de zaterdagmiddag steeds dichterbij kwam, werd ik steeds verdrietiger. Ik wilde niet dat ze wegging en ik had 2 weken gezelligheid om me heen gehad. Dat weekend had ik dus mijn eerste ik-voel-me-kut-en-wil-naar-huis-gevoel! Maar maandag was het wel weer voorbij! Verder heb ik in dit weekend nog eventjes met Maud S vanuit Australie gebeld en ook met Rosie! Heel leuk!

Gisteren ben ik naar een museum geweest, maar ik vond het totaal niet interessant. Zulke lelijke en enge baby’s op schilderijen dat ik bijna mijn allergrootste droom (kindjes krijgen dus) opzij had geschoven! Brr. Maar het uitstapje naar het museum heeft me toch goed gedaan want ik heb 2 leuke Duitse meisjes ontmoet, Nadina en Steffi, Arthur uit Belgie en Ramelll from NEW YORK CITY. Hij praat een beetje slangggggg en ik moet al lachen als ik naar hem kijk. Hij heeft heel kort haar en ik vroeg aan hem of hij van die kleine krulletjes heeft (kroes dus, maar ik wist niet hoe dat heette in het Engels). Vervolgens zei hij ja en vroeg ik hoe hij dat noemt in het Engels. Zijn antwoord; HAIR! Ik heb me rot gelachen!

Morgen ga ik weer naar Buddhabar. Het Duitse meisje, Steffi, wilde ook heel graag en Ramell vond dat natuurlijk ook klinken als A LOT OF FUN en hij dacht dat we een WONDERFUL TIME zouden krijgen!

Bij deze beloof ik dat ik weer iets vaker wat zal schrijven! Het is hier trouwens heerlijk aan het regenen. Dat blijft ook nog wel 2 weken zo en dat is nou net de tijd dat ik hier nog in Sevilla zit! 20 Maart verhuis ik naar Malaga en hopelijk komt het zonnetje me daar dagelijks bezoeken zodat ik lekker naar het strand kan!

Dikke kus, Lau