3, 2, 1 !

De eerste dag in Malaga zal ik nooooit vergeten. Met veel te veel koffers was het me in Sevilla gelukt om in de trein richting Malaga te stappen en in Malaga was lukte het om mezelf uiteindelijk in bus 33 te slepen. Een paar haltes verder stapte een meisje in met ook een dikke koffer en nog een tas. Misschien moest ze ook wel naar dezelfde school..Dat hoopte ik tenminste. Dan zou ze waarschijnlijk ook wel weten waar we moeten uitstappen. Toen zij uitstapte, ging ik ook. Geen idee waar ze vandaan kwam, dus ik begon in het Engels dingen te vragen. Al snel was het lachen omdat we er achter kwamen dat we gewoon Nederlands waren. Samen richting school, ingecheckt, taxi gedeeld en nummers uitgewisseld. Dat was m’n eerste ontmoeting met Dee!
’S Avonds was er een meeting op school voor de nieuwe studenten. Daar was ik iets te vroeg, dus ik wachtte nog even buiten op het terras. Daar stond een Duits meisje, een Russische jongen en nog iemand. Net toen ik me aan die mensen had voorgesteld, liep er een meisje het terras op. Toen we van elkaar wisten dat we beiden Nederlands EN nieuw op school waren, begonnen we gelijk te praten. Dat was Julietje! Samen gingen we naar binnen en zochten we Dewi op. De drie musketiers waren geboren!

Het was ook even flink kut dat Dewi vorige week zondag terug moest gaan naar Nederland. Gelukkig hebben we nog samen mijn verjaardag gevierd. Ik heb een hele mooie armband en portemonnee van J&D gekregen. Heel erg lief! Zondag 1 mei hebben Juliet en ik Dewi naar het vliegveld gebracht en daar moesten we voor de 2e keer huilen. Echt heel bijzonder dat je in zo’n korte tijd zo’n goede vriendschap met iemand kan krijgen! We gaan in Nederland zeker weten afspreken!

Toen waren Juliet en ik nog maar met z’n twee! We wonen gelukkig heel gezellig in het mooie appartement, waar ook een super mooi zwembad bij zit. Woensdagavond is de Mama van Juliet samen met een vriend en een vriendin en de dochter van die vriendin in Malaga aangekomen. Vrijdagavond zijn we gezellig uit eten geweest en zaterdagavond weer! Maar voordat we gingen eten hebben Juliet en ik nog in shocktoestand verkeerd. We wilden de bus boven bij ons appartement nemen. Wij stonden te wachten op de bus toen we opeens een super hard ‘slip’ geluid hoorden. Juliet zei iets van ‘wow’ of ‘huh’ en 1 seconde later zagen we een auto superhard door de bocht draaien, om z’n as draaien en vervolgens knalde de auto door een muurtje en vloog richting de plek waar wij op de bus stonden te wachten. Vervolgens knalde hij megahard tegen een auto die er –godzijdank- geparkeerd stond en vloog weer een halve meter terug. In die.. nou hoeveel zullen het er geweest zijn..6 seconden, is er veel door onze kop gegaan. Juliet bleef aan de grond genageld staan en ik zag een wieldop vliegen en ik dacht; ik moet hier weg! Dus ik sprong nog 2 meter aan de kant en zag toen dat de auto tot stilstand was gekomen. De hele voorportier was ingedeukt en Juliet en ik stonden nog steeds aan de grond genageld. Zonder dat ik er eigenlijk bewust van was, waren alle inzittenden al snel uitgestapt. Het waren 4 jongens en 1 meisje, die waarschijnlijk net 18 zijn. Ze vroegen niks aan elkaar en gingen op een ander muurtje zitten met een uitdrukking van; ‘nou dat is ook weer gebeurd’. Misschien waren ze zelf ook in shock.. Maar mijn hart schoot bijna m’n keel uit, en ik stond te trillen als een rietje. De twee woorden ‘wat als’ zijn niet echt leuk om over na te denken. ‘Wat als’ die auto er niet geparkeerd stond.. Zou de auto dan doorgeschoten zijn en op ons ingeramd zijn? ‘Wat als’ het helemaal mis was met de inzittenden? En ga zo maar door. Wij hadden onze bus sowieso gemist en wilden dus eigenlijk verder lopen. Een van de inzittenden begon opeens tegen ons te praten. AAH TIENES MIEDO, NO? Hij vroeg of ik bang was. Daarna vond hij het ontzettend grappig wat er allemaal gebeurd was. Juliet en ik waren helemaal in shock en snapten ook niet dat hij zo luchtig kon doen en zo moest lachen.. Ze hadden serieus wel dood kunnen zijn. We zijn uiteindelijk weggegaan maar ik ben benieuwd of ik hier nog over ga dromen. Het leek net een film met een ‘mooie’ stunt… Zo ontzettend eng. Het herhaalt zich steeds weer in m’n hoofd! We zijn zelfs bang dat we het nog een keer meemaken in onze dromen.

Over dromen gesproken.. Als ik droom dan praat ik af en toe ekker mee. Hardop ja. Heel gezellig voor Juliet dus, nu we samen op een kamer liggen. Maar nu de grap; ik praat zelfs Spaans in m’n slaap. Het begon toen ik bij Dewi sliep. Ik heb gezegd; ‘me gusta, perooooo..’ (Dat vind ik leuk, maar..). Daarna heb ik nog een paar keer tegen Juliet gepraat. Ik zei bijvoorbeeld ‘Desde 8 enero hasta 28 mayo’ (van 8 januari tot 28 mei). Dat zijn mijn exacte aankomst- en vertrekdata. Heel gênant dus, maar wel leuk dat ik misschien een beetje in het Spaans denk!

Juliet gaat al over 9 dagen weg! Ik blijf daarna nog 11 dagen in Malaga en ga dan –op vrijdag 27 mei- met de trein terug naar Sevilla. Wieteke en ik vliegen samen op 28 mei terug naar Eindhoven, om half 7 in de ochtend. Op vrijdag 27 mei is Wieteke jarig dus dan vieren we haar verjaardag en onze laatste dag in Spanje.

Hasta pronto!

Besos