En dat moest dan veel voorstellen..

Cordoba. De stad van DE Mezquita! Het was he-le-maal NIKS! Via school had ik me ingeschreven voor deze ‘excursie’ samen met nog vele andere studenten van mijn school. Toen Julia en ik van huis gingen, was het aardig koud. Maar dat maakte ons niet bezorgd want elke ochtend is het frisjes en een paar uur later is ’t heerlijk weer! Met een bus vol vertrokken we met een goed humeur naar Cordoba. Een ritje van anderhalf uur dat voorbij vloog. De bus was een beetje ‘vies warm’ dus ik was blij toen we er waren. Maar toen stapte ik de bus uit en het was nog kouder dan de ochtenden in Sevilla.. halleluja! Daar kwam ook nog eens bij dat het enorm hard waaide; iedereen stond gelijk te trillen! Na een korte uitleg gilde een van onze leraressen: Vamos a ‘pies’! We gingen dus eerst naar een café waar we allemaal naar de toilet konden. Vervolgens liepen we, al trillend van de koud, een beetje rond. Het enige wat ik wel mooi vond waren de tuinen. Leuk met van die symmetrische vijvers en leuke fonteintjes, maar daar was ook alles mee gezegd. Vervolgens kregen we wat vrije tijd en samen met Julia, Felizitas (meisje uit mijn klas), Laura, Luisa, Anna, Thijs, Koen en Bram ging ik op zoek naar een café om iets warms te drinken. Intussen waren mijn gezicht en handen namelijk blauw van de kou.. Vervolgens zagen we alleen maar bruine cafés met gepensioneerde mensen. Na een tijdje rondslenteren zag ik ineens mensen met tassen van el corte ingles, bershka, h&m, burger king, pimkie etc. Dus ik zei; ‘blijkbaar is hier in de buurt de winkelstraat , daar kunnen we wel heen!’. ‘Nee Laura, we gaan niet shoppen’, was het antwoord dat ik kreeg. Maar ik bedoelde dat daar dus waarschijnlijk ook leuke cafés zijn (oftewel; niet alleen maar oude mensen). En ik had gelijk; 1 straat naast ons was de winkelstraat en daar vonden we een leuk café! Ik was alleen zo koud, dat ik na een uur binnen zitten nog niet opgewarmd was. En ik had toch zo’n vreselijke zin in Churros, die onvindbaar bleken in Cordoba! Nog een minpuntje dus. Daarna moesten we verzamelen bij de Mezquita, waar we blijkbaar al eerder langsgelopen waren.. Had ik niet eens opgemerkt! We gingen met z’n alleen naar binnen en met alle pilaren was het best mooi, maar ook hier is weer alles mee gezegd. Ik had het koud, vond het saai en vroeg me af of dit nou echt €35,- moest kosten! Al met al was het met de groep wel gezellig; de stad een beetje belachelijk maken en lekker klagen! Cordoba een aanrader? NEE!

Op de terugweg heb ik een beetje geslapen in de vieze warme bus, wat ik plotseling erg kon waarderen! Eenmaal terug in Sevilla zijn we snelwandelend naar huis gegaan en bij onze favo Churros-tent nog wat Churros para llevar (om mee te nemen) gehaald. Nu zit ik hier, alweer koud, dit ontzettend optimistische stukje te schrijven. Ik neem straks een warme douche en daarna ga ik toch de kou weer trotseren; om 22.30 hebben we afgesproken bij het studentenhuis van Laura, Luisa en Thijs. We gaan uit. En van mijn part gaan we naar een snikhete discotheek. Want deze dag liet me weer even weten wat kou is; iets waar ik niet van hou!

*Respect voor jullie in NL
**En dan te bedenken dat mijn vorige stukjes over zon op het balkon gingen
***Yeaaah dinsdag komen Dani en San al (sorry maar de weersverwachting is niet echt goed lieve schatjes! Ik heb jullie blij gemaakt met een dooie mus 8) )

X