Ik zie ze vliegen!

Sinaasappelbomen. Of je nou rechts, links, voor of achter kijkt, je ziet ze overal hier in Sevilla. Ten eerste vroeg ik me natuurlijk af of ik ze van de boom zou kunnen plukken en zou kunnen opeten. Maar helaas, daar zijn de sinaasappels niet geschikt voor. Wel worden ze gebruikt voor één of andere marmelade. Ten tweede vroeg ik me af of die sinaasappels uiteindelijk aan de boom zouden verrotten of vanzelf op de grond zouden vallen. Daar had ik geen antwoord op, tot gisteren. Nietsvermoedend zat ik op het terras van Starbucks een café latte te drinken, toen daar plots een sinaasappel van de boom vloog.. Daar bleef het niet bij; de één na de andere sinaasappel vloog naar de grond. Wat bleek? Aan de andere kant van de boom, uit mijn zicht, stond een man op een ladder. Met een tempo van heb ik jou daar, griste hij de sinaasappels van de bomen en smeet ze naar de grond. Toen verplaatste hij de ladder naar de volgende boom en begon daar hetzelfde ritueel! Als je even nagaat dat dit ritueel in heel Sevilla gedaan moet worden, hebben die mannetjes dus heel wat werk te doen. Ik vond het reuze-interessant en na een half uurtje waren alle bomen rondom het terras leeg. Nu wilde ik wel antwoord op mijn volgende vraag; ‘wat doen ze met alle sinaasappels die ze vanuit de boom naar de grond hebben gesmeten?’. Ook daar kreeg ik antwoord op toen ik naar huis liep. De sinaasappels werden in grote bakken gedaan en vervoerd. Waarheen weet ik niet. Dat maakt me ook niet meer uit. Ik heb trouwens voor de verandering een hele zak sinaasappels thuis. En nee, die heb ik niet van de grond geraapt! Dat zou te mooi zijn om waar te zijn! Gewoon uit de supermarkt..


Dinsdagavond ben ik met Wieteke, Amaryllis en Julia tapas gaan eten. We wilden een soort van kleine tour doen naar verschillende barretjes. In de eerste bar deelden we een salade met zalm en avocado en een tapa van gamba’s in een ontzettend lekkere kaas/knoflook ‘saus’. Vervolgens gingen we naar een ander barretje waar je heel typisch aan de bar tapas moest eten en waar de prijs voor je neus op de bar werd geschreven met een krijtje. Daar heb ik gefrituurde gamba’s gehad en tortilla. Na deze overheerlijke gerechtjes zaten we eigenlijk wel vol en zijn we naar de kamer van Amaryllis en Wieteke gegaan. Daar hebben we nog even thee gedronken en vervolgens zijn Julia en ik teruggelopen naar huis en gaan slapen.

En ja lieve mensen. Vandaag is het woensdag! Dat betekent dus lunchen bij 100 montaditos omdat alles 1 euro is! Voor mij in de rij stonden een stuk of 15 mensen, maar omdat wij weten wat ons te wachten staat, zijn we natuurlijk erg geduldig! Wieteke, Julia en ik namen allemaal wat te drinken en 4 broodjes. Vandaag had ik een broodje met kip + aiolisaus, één met garnalen + saus, één met tortilla en de laatste met kip, kaas en crunchy uitjes. Heeeeerlijk.

Dit moet ik ook nog even vertellen. Mega ranzig. Ik zat met Julia op ons balkon afgelopen weekend. We wonen op verdieping 4 en kunnen dus de hele straat zien. Ik keek naar beneden en plotseling zie ik op een grasveldje een man staan. Hij stond met z’n rug naar ons toe en stond daar wel erg verdacht te doen. Ineens zie ik een straal vliegen; stond die vent daar zomaar te pissen! En dan te bedenken dat rechts en tegenover hem een appartementencomplex met ramen is, links van hem een soort klooster en achter hem ons hele grote appartementencomplex met 5 verdiepingen en miljoenen ramen en balkons! GETS! Nu de grap; een kwartier later loopt een man over de stoep met z’n hondje. Het hondje snuffelt wat in het rond en loopt hetzelfde grasveldje op. Precies op de plek waar de man had staan pissen, begon de hond lekker te snuffelen en rond te lopen. Ook hij deed op dezelfde plek z’n plasje. UHL!